Γράφει η Δέσποινα Λάνου

Ο Πωλ Λαφάργκ 1842-1911 υπήρξε μία από τις εξέχουσες μορφές του ευρωπαϊκού και ειδικότερα του γαλλικού εργατικού κινήματος.  Φοιτητής της ιατρικής ακόμη στο Παρίσι αναμείχθηκε στη Δημοκρατική Νεολαία και συνεργάστηκε με αριστερές εφημερίδες. Το 1866-67 υπήρξε γραμματέας του Καρλ Μαρξ και το 68 παντρεύτηκε την κόρη του Λώρα.

Η συντριβή της Κομμούνας το 1871 τον αναγκάζει να πάει στο εξωτερικό και να συνεχίζει εκεί τη δράση του. Στη Γαλλία επιστρέφει μετά από δέκα χρόνια και το 1885 εκλέγεται βουλευτής στη Λίλη. Το ξημέρωμα στις 26 Νοεμβρίου έδωσε τέλος στη ζωή του μαζί με τη γυναίκα του.

« Το Δικαίωμα στη Τεμπελιά » : πρόκειται για το πιο γνωστό έργο του Λαφάργκ, που εκδόθηκε το 1880  και καθότι ακούγεται περίεργο, ο ίδιος υποστήριξε πως η επανάσταση πρέπει να αρχίσει με τη διεκδίκηση του δικαιώματος στην τεμπελιά.« Παράξενη τρέλα» διακατέχει τις εργατικές τάξεις των καπιταλιστικών  χωρών. Θα λέγαμε πως ο Λαφάργκ με αυτό το βιβλίο υπήρξε κατά κάποιον τρόπο η αντιστροφή του Μαρξ, καθώς αποκαθήλωσε τη θεμελιώδη ιδέα των εργατικών διεκδικήσεων και του μαρξιστικού οράματος: Το δικαίωμα στην εργασία.

Απόσπασμα από το βιβλίο:

«Αυτή η τρέλα είναι η αγάπη για τη δουλειά,που φτάνει ως την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων του. Αντί να αντιδράσουν σ'αυτόν το διανοητικό παραλογισμό, οι ιερείς, οι οικονομολόγοι και οι ηθικολόγοι καθαγίασαν την εργασία.....Μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία , η δουλειά είναι η αιτία κάθε πνευματικού εκφυλισμού,κάθε οργανικής παραμόρφωση...»