Το ταξίδι στο χρόνο είναι εφικτό μέσω μαύρης τρύπας & ενός έξυπνου πλάνου
Ο καθηγητής λογοτεχνίας Simon John James και ο φυσικός Richard Bower συμμετείχαν και οι δύο στην στην έκθεση η Μηχανή του Χρόνου το παρελθόν, το μέλλον και πώς μας οδηγούν οι ιστορίες εκεί.
Οι συνομιλίες τους αποκάλυψαν τις πολλές και ποικίλες έννοιες του «ταξιδιού στο χρόνο».
Εδώ, συζητούν πώς ο χρόνος που ταξιδεύει με λογοτεχνικούς και επιστημονικούς όρους μπορεί, μια μέρα, να συμπέσει.
Συγκεκριμένα: Όταν βλέπουμε τα αστέρια και τους πλανήτες, τα βλέπουμε όχι όπως είναι τώρα, αλλά όπως ήταν στο παρελθόν. Για τους πλανήτες αυτή η χρονική καθυστέρηση είναι μόνο λίγα λεπτά, αλλά για τα περισσότερα αστέρια στον νυχτερινό ουρανό είναι χιλιάδες χρόνια .
Simon John James: Richard, τι σημαίνει ο όρος «ταξίδι στο χρόνο» για έναν φυσικό επιστήμονα;
Richard Bower: Τα ταξίδια στο χρόνο είναι η βάση της σύγχρονης φυσικής και, για όποιον κοιτάζει τον νυχτερινό ουρανό, μια καθημερινή εμπειρία.
Όταν βλέπουμε τα αστέρια και τους πλανήτες, τα βλέπουμε όχι όπως είναι τώρα, αλλά όπως ήταν στο παρελθόν.
Για τους πλανήτες αυτή η καθυστέρηση πρόκειται μόνο λίγα λεπτά, αλλά για τα περισσότερα αστέρια στον νυχτερινό ουρανό είναι χιλιάδες χρόνια.
Για γαλαξίες, αχνά μουντζώματα φωτός που αποτελούνται από πολύ μακρινές συλλογές αστεριών, η καθυστέρηση μπορεί να είναι εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χρόνια.
Παρατηρώντας τους ελάχιστους γαλαξίες με τα τελευταία τηλεσκόπια του κόσμου, μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω στο χρόνο και να παρακολουθήσουμε ολόκληρη την ιστορία του σύμπαντος.
Αλλά αυτό δεν είναι το πιο ικανοποιητικό ταξίδι στο χρόνο.
Μας επιτρέπει μόνο να βλέπουμε στο παρελθόν ως απομακρυσμένους παρατηρητές.
Μία από τις βασικές προκλήσεις της σύγχρονης φυσικής είναι να καθοριστεί αν είναι δυνατόν να επηρεαστεί το παρελθόν.
Μία από τις βασικές έννοιες της Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν είναι ότι αντικείμενα υπάρχουν σε μια μακρά γραμμή σε 4D χωροχρόνο, μια ενοποίηση του χρόνου και του χώρου.
Παρόλο που όλοι οι παρατηρητές συμφωνούν για το μήκος της παγκόσμιας γραμμής που συνδέει δύο γεγονότα, μπορεί να έχουν διαφορετικές απόψεις για το αν τα συμβάντα συμβαίνουν ταυτόχρονα ή στην ίδια τοποθεσία αλλά σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ή σε συνδυασμό και των δύο.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΣΤΕΪΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ;
Το 1905 ο Albert Einstein έκρινε ότι οι νόμοι της φυσικής είναι ίδιοι για όλους τους μη επιταχυνόμενους παρατηρητές και ότι η ταχύτητα του φωτός σε ένα κενό ήταν ανεξάρτητη από την κίνηση όλων των παρατηρητών - γνωστή ως η θεωρία της ειδικής σχετικότητας.
Αυτή η πρωτοποριακή εργασία εισήγαγε ένα νέο πλαίσιο για όλη τη φυσική και πρότεινε νέες έννοιες του χώρου και του χρόνου.
Στη συνέχεια πέρασε 10 χρόνια προσπαθώντας να συμπεριλάβει επιτάχυνση στη θεωρία, δημοσιεύοντας τελικά τη θεωρία της γενικής σχετικότητας το 1915.
Αυτό διαπίστωσε ότι τα τεράστια αντικείμενα προκαλούν παραμόρφωση στο χωροχρόνο, το οποίο θεωρείται βαρύτητα.
Τα μαζικά αντικείμενα προκαλούν παραμόρφωση στο χωροχρόνο, που θεωρείται βαρύτητα. Στην απλούστερη του μορφή, μπορεί να θεωρηθεί ως ένα γιγαντιαίο φύλλο καουτσούκ με μια μπάλα μπόουλινγκ στο κέντρο.
Καθώς η μπάλα στρεβλώνει το φύλλο, ένας πλανήτης κάμπτεται στο ύφασμα του χωροχρόνου, δημιουργώντας τη δύναμη που αισθανόμαστε ως βαρύτητα.
Κάθε αντικείμενο που πλησιάζει στο σώμα πέφτει προς το μέρος του λόγω του αποτελέσματος.
Ο Αϊνστάιν προέβλεψε ότι εάν δύο μαζικά σώματα συναντούσαν θα δημιουργούσε μια τόσο τεράστια διακύμανση στο διάστημα που θα έπρεπε να είναι ανιχνεύσιμη στη Γη.
Για παράδειγμα, ενώ καθόμουν στο γραφείο μου για να φάω το μεσημεριανό γεύμα, στη συνέχεια να δουλέψω λίγο και να σηκωθώ για να πάω σπίτι αρκετές ώρες αργότερα, ένας (πολύ) μετακινούμενος παρατηρητής θα με δει να τρεμοπαίζω με το γεύμα και αμέσως να σηκώνομαι για να πάω στο σπίτι.
Στη θεωρία του Αϊνστάιν, ο χρόνος και ο χώρος αναμειγνύονται μεταξύ τους: δεν μπορούμε να το σκεφτόμαστε ξεχωριστά.
Επομένως, έχει νόημα να σκέφτομαι τον εαυτό μου όπως πάντα κινείται κατά μήκος αυτής της 4D παγκόσμιας γραμμής, ταξιδεύοντας στο μέλλον με την ταχύτητα του φωτός.
Το αρχικό άρθρο:https://theconversation.com/time-travel-a-conversation-between-a-scientist-and-a-literature-professor-77967
indepedent.co.uk
